اولين مرحله جنگ‏هاي صليبي از سال 1096م آغاز شد و چهار سال بعد با حمله سپاهيان صليبي به بيت المقدس و اشغال، غارت و كشتار بي‏رحمانه هزاران نفر از زنان و مردان و كودكان بي‏گناه آن سرزمين پايان پذيرفت. در سال 1187م كه حدود 40 سال از پايان جنگ دوم صليبي مي‏گذشت، عكس‏العمل مسلمانان به نتيجه رسيد. در اين سال صلاح الدين ايوبي، پس از تصرف سوريه، لبنان و مصر، بيت المقدس را به محاصره درآورد. وي در ابتدا با ارسال پيامي براي اشغال‏گران، احترام خود به قدس و عدم تمايل به خون‏ريزي در آن مكان را يادآور شد و خواستار ترك آن سرزمين توسط مهاجمان گرديد و در امان بودن اموال آنان را تضمين كرد. اما صليبيان نپذيرفتند و كارزار سختي آغاز گرديد. از اين رو نخستين حمله مسلمانان در نيمه رجب 583 ق به وقوع پيوست اما بدون نتيجه ماند. سپس مسلمانان با ايجاد تونل‏هايى از طريق ديوار شهر به داخل نفوذ كردند. در اين زمان حاكم شهر تقاضاي صلح نمود و تهديد كرد كه اگر اين تقاضا پذيرفته نشود تمامي بناهاي مقدس اسلامي و مسيحي را به آتش مي‏كشد و 5 هزار زنداني مسلمان را خواهد كشت. از اين رو، قراردادي بين دو طرف منعقد شد كه بر اساس آن اولا شهر تسليم سپاه صلاح‏الدين مي‏شد و ثانياً محاصره شدگان بايد به ازاي افرادِ خود فديه بپردازند تا از اسارت آزاد شوند. بدين صورت در صبح جمعه 2 اكتبر 1187م بيت‏المقدس به آغوش اسلام بازگشت. صلاح الدين پس از ورود به بيت المقدس هيچ يك از بناهاي مسيحيان را ويران نكرد و نسوزاند. وي هم‏چنين سه روز پس از ورود به شهر، كليساي شهر را به كشيشان سپرد و پادشاه بيت‏المقدس را آزاد كرد تا به اروپا بازگردد. با اين حال، صليبي‏ها بار ديگر براي اشغال بيت‏المقدس به اين سرزمين هجوم بردند ولي موفق به تصرف آن نشدند.